“Komutanım şurada bir su akıyor!”

Sene 1965 Bingöl.
Babam çakı gibi Binbaşı. Tatbikat var. Vakit Cuma. Babam namaza girer, çıkışta etrafını sararlar.
Komutan bey burada şehitlik var, babam hemen gider bakar, durum içler acısı. Duygulanır, hemen söz verir. Buraya şehitlik yapılacak der!
Ama neylen. Babamın maaşı zaten eve anca yetiyor. Erteler…
Erteler de verdiği söz  babamın rüyalarına girer. Zaten dedesi ve eniştesi şehittir. Bingöl’deki vatansever, yurtsever esnaftan destek alarak ( İnşaat malzemesi) şehitliği yapmaya gittik. Ben 10 yaşındayım.
141 P. Alayındaki ustalarla birlikte Varto yoluna doğru olan şehitliğe gittik. O da ne bir gram çevrede su yok?
Babam kahroldu. Yapacak bir şey yok. Sabah olsun dönelim dedi.
Sabah oldu, koşa koşa bir Onbaşı geldi. “Komutanım şurda bir su akıyor” dedi. Halbuki oradan dün defalarca önünden geçilmişti. Su filan yoktu.
Allah Allah. Usta olan çavuş, “Komutanım bu su işimizi görür” dedi. Biz orada epeyi bir gün kaldık. Şehitlik onurumuza yakışır şekilde bitti. Şehit namazı kıldık ve oradan ayrıldık.
Haaaaa ister inanın, ister inanmayın o Onbaşının bulduğu su inşaat bitince bitti. Ben yemini sevmem. Vallahi, billahi. Yüce Allah o suyu, bu vatan için şehit düşenlere gönderdi.
İyi niyetli olalım, adaletli olalım, manevi değerlerimizi koruyalım.

Saygılarımla

Yıldırım Buluç